Waarom pleegmoeder Marion geen eerlijk proces krijgt

Ook in Nederland kan het gebeuren dat mensen geen eerlijk proces krijgen. In haar gevecht om een rechtvaardige behandeling lijkt Marion Kretschmer uit Ysselsteyn (L) voor de tweede keer te maken te krijgen met partijdigheid van de rechtbank. Van haar gezinshuis is niets meer over. Kwetsbare kinderen zijn uit beeld geraakt, zelf zit ze financieel aan de grond en mentaal ook bijna.

(Klik hier voor een samenvatting)
Marion Kretschmer is schuldig bevonden aan misbruik jegens één van haar cliënten. Naar eigen zeggen onterecht, het bewijsmateriaal lijkt flinterdun. Een eerlijk proces lijkt voor haar niet mogelijk. Rechtbank Limburg bleek partijdig, zo toonde Dossier Jeugdzorg twee jaar geleden al aan. De zaak werd verwezen, maar de Limburgse rechtbank blijft bij het proces betrokken.

Floris Tas, ‘onafhankelijk’ juridisch adviseur van Stichting Driestroom, stelde een rapport op over het gezinshuis van Marion. Dit rapport vormde de basis voor de uithuisplaatsing van kwetsbare kinderen met een overmacht aan politie op 21 maart 2019 rechtvaardigen.

Het rapport werd voorgelegd aan rechtbank Limburg, daar zou het overhandigd worden aan de rechter plaatsvervanger: Floris Tas – jawel; dezelfde persoon die het rapport opstelde – wilde daar in de rechtbank een oordeel over vellen. In een podcastaflevering van Dossier Jeugdzorg zegt hij daarover: “Waarom ziet u daar een tegenstrijdigheid in?” De rechtbank zag die tegenstrijdigheid wel en zo verwees het OM de zaak tijdens een zitting in april 2022 naar de Rechtbank in Den Bosch.[1]

Marion en haar advocaat hoefden niet bij die zitting aanwezig te zijn, zo liet het OM hen per e-mail weten.[2] Pas veel later bleek dat Marion tijdens deze ‘besloten zitting’ nog enkele beschuldigingen kreeg toebedeeld. Zo zou ze een fors bedrag hebben gestolen van de cliënt die ze eerder misbruikt zou hebben.[3]

Tijdens een rechtszitting in december in Den Bosch zou deze kwestie worden afgehandeld. Marion had inmiddels geen advocaat meer, ze kreeg de beschuldigingen die haar in april in de schoenen werden geschoven pas op het laatste moment te horen en het onderhavige dossier dat de ‘betrokken’ Floris Tas had opgesteld, werd zonder weerklank ter zitting ingebracht. Marion kon niet voorkomen dat ze op 9 december 2022 schuldig werd bevonden en een celstraf kreeg opgelegd.[4]

Marion ging in hoger beroep. Deze zaak zou op 7 juli 2023 dienen voor het gerechtshof in Den Bosch. Maar Marion kreeg naar eigen zeggen, zoals tijdens alle voorgaande zittingen, geen inzage in haar complete dossier. En opnieuw mocht ze niets inbrengen over de kern van de zaak: de wanpraktijken van jeugdzorginstantie De Driestroom (waar mijn podcastaflevering ‘Slachtoffers van een Wereld vol Leugens’ gedeeltelijk over handelde.)

Hierop wraakte Marion de rechtbank. Met haar wrakingsverzoek wilde ze de hele beerput opengooien. Ze voert veertien redenen aan: Over de belangenverstrengeling van de rechter, over de wantoestanden die stichting Driestroom in de doofpot wil houden. Over de cliënt die zij misbruikt zou hebben, maar zelf een meervoudig ontuchtpleger is, iets waarvan zij niets wist toen hij in hun gezinshuis kwam.

Rechtbank Limburg lijkt deze beschuldigingen onder de pet te willen houden. In een brief aan Marion bevestigt het hof dat haar wrakingsverzoek niet door de gewraakte Rechtbank Limburg, maar door de wrakingskamer van het Gerechtshof ’s Hertogenbosch wordt behandeld. De advocaat-generaal krijgt ook een kennisgeving van deze zitting. Hij is immers belanghebbende bij het wrakingsverzoek.[5]

Daarmee lijkt de partijdige rechtbank Limburg zich nog steeds met dit dossier te blijven bemoeien. Deze advocaat-generaal, Rob van Dartel, was immers tot voor kort nog als officier van justitie bij de rechtbank Limburg betrokken bij deze zaak.[6]

Het verhaal lijkt helder. Marion Kretschmer uit Ysselsteyn (L) is een kwaadaardige vrouw. Dat blijkt althans wanneer je de berichtgeving in de media volgt. Dat wil zeggen: behalve Dossier Jeugdzorg maakte alleen De Limburger uitgebreid melding van deze kwestie.

Op de dag van de rechtszitting van 9 december 2022 pakt het dagblad over twee pagina’s uit over hoe verdorven de vrouw wel is die vandaag voor het gerecht verschijnt. Het verhaal begint in maart 2019 wanneer de politie vijf kinderen uit haar gezinshuis haalt. Een 19-jarige cliënt van Marion en haar man Dré had immers aangifte gedaan van seksueel misbruik tegen zijn zorgmoeder.

Wat De Limburger niet vermeldt, is dat deze man meerdere zedendelicten op zijn naam had, voordat hij in hun gezinshuis geplaatst werd. Marion en Dré waren vóór zijn komst, niet op de hoogte gebracht van zijn misbruikverleden en zijn psychopathische trekken.

De Limburger, 9-12-2022

De Limburger zet hem neer als ‘lichtverstandelijk gehandicapte pupil.’ De krant meldt wel dat twee jonge meisjes geklaagd hadden over misbruik door deze jongeman, maar gaat vervolgens volledig los op Marion K., die ervan wordt beschuldigd deze jongen seksueel misbruikt te hebben.

Klik hier voor meer info over de berichtgeving van De Limburger
Trial by Media

Het werd een smeuïg verhaal over Driestroomhuis de Hoeve in Ysselsteyn, vol verdachtmakingen en suspense en zinnen als: “Dat er wat speelde bij De Hoeve was een vermoeden dat al langere tijd in het dorp de ronde deed.” Vervolgens laten ze uitgebreid de lokale snackbarhouder aan het woord die een verhaal van de klusjesman oplepelt.

De Limburger noteert braaf dat Marion alle beschuldigingen ontkent en dat ze een dossier van duizenden pagina’s heeft vol missers van franchiseorganisatie Driestroom die verantwoordelijk is voor de plaatsing van kinderen in haar gezinshuis. Dat dossier wordt echter niet serieus bekeken door de twee verslaggevers.

Op deze manier lijkt De Limburger voor de tweede keer medewerking te verlenen aan een onterechte veroordeling van een gezinshuis. Bij een vergelijkbare onterechte uithuisplaatsing leek er eveneens sprake van trial by media. Iets waar Dossier Jeugdzorg reeds eerder over berichtte. Dat hun berichtgeving ook dit keer niet deugt, lijken ze zelf goed te weten. Op hun eigen website zijn de artikelen over ‘Marion K.’ niet meer terug te vinden.[7]

De Limburger had er ook voor kunnen kiezen te noteren hoe deze Marion met passie, ervaring en een groot hart voor kinderen Driestroomhuis de Hoeve in Ysselsteyn runde. De kinderen in haar gezinshuis hadden het goed. Dat zeggen ze zelf, maar Marion beschikt ook over auditverslagen waarmee ze dit kan aantonen.[8] En over een inmiddels volwassen pleegzoon die nog steeds bij haar woont, omdat hij zich er thuisvoelt.

Als geen ander blijft Marion bewijzen verzamelen, sinds met een overmacht aan politie ‘haar’ kinderen uit huis werden geplaatst op die bewuste 21 maart 2019. Zeer onterecht, vertelt ze. Het verhaal is uitgebreid terug te luisteren in een podcastaflevering van Dossier Jeugdzorg van bijna twee jaar geleden.

Wie wil weten hoe traumatisch deze ervaring voor kinderen is, verwijs ik graag naar een aflevering van het radioprogramma Argos. Mijn podcastaflevering ‘Slachtoffers van een Wereld vol Leugens’ handelde vooral over de onrechtmatigheid van de uithuisplaatsing bij gezinshuis De Hoeve. U hoort Marion vertellen hoe de hoofdbehandelaar van Driestroom haar toebeet: “Wij doen niet aan waarheidsvinding.”

Als maker van de podcast werd ik in maart 2023 – de betreffende aflevering was bijna twee jaar oud – door een advocaat van Driestroom plots gemaand de podcastaflevering te verwijderen, op straffe van een dwangsom.[9] Naderhand bleek dit precies een dag nadat Marion een zoveelste poging had gedaan om aangifte te doen tegen deze hoofdbehandelaar en de directeur van Driestroom.[10]

BEWIJSMATERIAAL (klik hier)
Dossier Jeugdzorg beschikt over bijna vijftig rapporten, mail- en briefwisselingen, geluidsopnames, beeldmateriaal, verklaringen en ander bewijs die de beweringen in deze longread staven.

Aangifte doen is niet gemakkelijk. Dit keer werd Marion erop gewezen dat ze beter een e-mail kon sturen. Ik zal de naam van de betreffende hoofdbehandelaar van Driestroom niet noemen, want na enig onderhandelen nam de advocaat er genoegen mee als ik de podcast anonimiseerde. Het ging daarbij vooral om haar naam.[11]

Hetze

Marion Kretschmer
Marion Kretschmer

De Limburger had er ook voor kunnen kiezen om te beginnen bij het begin. En dat was niet de traumatiserende uithuisplaatsing van maart 2019. Het begon al jaren eerder. In de aanloop naar 1 januari 2015, de datum waarop alle jeugdzorgtaken van de overheid naar gemeenten werden overgeheveld. Het jaar 2014 stond ook bij Driestroom in het teken van bezuinigingen.[12] Marion spreekt van een cultuuromslag die begon met de intrede van de bewuste hoofdbehandelaar.

Zij waren al drie jaar, met volle tevredenheid, aangesloten bij Driestroom. Ze kregen volop vrijheid en zeggenschap binnen de organisatie. “Als zelfstandig gezinshuis mocht je zelf de zorg inkopen en mocht je gebruikmaken van hun gedragswetenschappers. Driestroom zou enkel zorg dragen voor cliënten en audits.”

Bij het aantreden van de nieuwe hoofdbehandelaar in 2014 werd alles anders. Ineens was er sprake van een machtige top van managers en bestuurders waar veel geld in verdween, zo schetst Marion de situatie. “Wij werden monddood gemaakt. Als gedragswetenschapper had zij het voor het zeggen en ze stond ver boven gezinshuisouders.”

De situatie waarin Marion en Dré verzeild raakten, begon met een akkefietje over een zorgovereenkomst: Na een jaar met een cliënt te hebben gewerkt, werd de dagvergoeding ineens met terugwerkende kracht behoorlijk verlaagd. Dré wilde daarover met de hoofdbehandelaar in gesprek.
Marion vertelt: “Het enige wat zij toen zei, was: ‘een cliënt van 45 euro per dag moet je niet in huis willen. Die moet je eruit gooien!’ En Dré stond op en hij zei: ‘Weet je wat jij moet doen? Jij moet bij de Aldi achter de kassa gaan zitten!’ En dáár is het mee begonnen. Dat was tegen het verkeerde been. En van toen af aan heeft zij altijd met modder lopen gooien naar Dré.”

Miljoenenomzet

De cultuurverandering komt echter niet alleen op het conto van het aantreden van een nieuwe hoofdbehandelaar. Zij kwam in dienst vlak na de structuurwijziging van de stichting. In 2013 werd een BV opgericht, waar de stichting volledig eigenaar van werd.[13]

Klik hier voor meer info over deze BV
Onder deze BV werden verschillende deelnemingen op het gebied van ambulante dienstverlening geschoven, waaronder ook Ondernemersgroep De Driestroom voor 64,23%. Deze ondernemersgroep selecteert de zelfstandige ondernemingen, voornamelijk de Driestroomhuizen die op franchisebasis zijn aangesloten. Eind 2014 hadden zich 72 zelfstandige ondernemingen contractueel verbonden aan Driestroom, met in totaal 273 cliënten en een omzet van €12,5 miljoen. In totaal draaide Driestroom in 2014 een omzet van €71 miljoen. Een forse stijging in drie jaar tijd; in 2011 bedroeg die omzet nog €49 miljoen.

Het is deze grote, groeiende jeugdzorgorganisaties met een miljoenenomzet waar Marion en Dré een machtsstrijd tegen voeren. In de laatste podcastaflevering van Dossier Jeugdzorg stelde Marion het heel duidelijk: “Jeugdzorg heeft de cliënten, de zorgaanbieder heeft de bedden en de gemeentes hebben een zak met geld. In die markt wil Driestroom marktleider zijn. De organisatie heeft 130 Driestroomhuizen, lastpakken worden opgeruimd.”

En blijkbaar staan er genoeg pleegouders paraat die minder kritisch zijn en de vrijgekomen plaats willen overnemen. Nu, twee jaar later, zijn er zo’n 150 Driestroomhuizen, meldt de website trots.[14]

Partijdigheid

Nog één keer terug naar de podcastaflevering, die ook de partijdigheid van rechtbank Limburg aan het licht bracht. De naam van de hoofdbehandelaar moest worden geanonimiseerd, zo niet de naam van Floris Tas. Als juridisch adviseur van Stichting Driestroom had hij een belastend rapport opgesteld over gezinshuis De Hoeve, vol feiten die niet op waarheid zijn getoetst en door Marion ronduit leugens worden genoemd.

Deze ‘onafhankelijk’ adviseur bleek tegelijkertijd plaatsvervangend rechter die uitspraken zou mogen doen in deze zaak. Zelf vindt hij dit heel normaal. Vanaf 28.25 horen we hem zeggen: “Waarom ziet u daar een tegenstrijdigheid in?” Als ik hem wijs op een mogelijke belangenverstrengeling zegt hij: “Dat is uw visie daarop. Ik heb daar een heel andere op.”

Onaantastbaar

Deze visie hield echter geen stand bij rechtbank Limburg, die zich genoodzaakt zag de zaak te verwijzen naar de rechtbank in Den Bosch. Reden: betrokkenheid van de rechtbank Limburg.[15]

Aldus geschiede. De zaak zou spelen op 8 april 2022 in Roermond. In plaats daarvan vond er een zitting plaats waar deze zaak werd verwezen naar Den Bosch. Maar die rechtbank is evenmin onpartijdig, meent Marion. “Tas is een hele hoge binnen de rechtbank”, weet Marion. Zo is hij niet alleen plaatsvervangend-rechter in Limburg, maar ook in Gelderland.

Lees hier meer over de positie van Floris Tas
Hoe hoog Floris Tas is, lezen we op de website van Signum Interfocus, een bureau, gespecialiseerd in onder meer integriteitsonderzoeken. Tas is actief als voorzitter van diverse klachtencommissies in de zorg. Zijn specialisme is integriteitsonderzoeken.[16] Voorts lezen we op de website dat hij ‘adviseert over juridische aspecten van integriteitskwesties’.

Als hooggeplaatste jurist met zoveel integriteit als expertise lijkt Tas onaantastbaar. Bovendien heeft hij overal vrienden, denkt Marion. “Die rechters komen elkaar tegen op de golfbaan en zo.” Ze twijfelt er niet aan dat ook de rechtbank in Den Bosch is beïnvloed.

Diefstal

Het was fris en regenachtig op de bewuste vrijdag 8 april 2022. In Roermond vond een zitting plaats waar Marion niet van op de hoogte was. Haar advocaat was van tevoren per e-mail[17] op de hoogte gebracht van de zitting, maar Marion werd nadrukkelijk te kennen gegeven dat zij, noch haar cliënt aanwezig hoefden te zijn.

Ook leek op voorhand al duidelijk wat de uitslag van de zitting zou worden: Dat de zaak werd verwezen naar een andere rechtbank was Marions advocaat reeds telefonisch gemeld, zo staat in de mail.

Achteraf bleek dat ze tijdens deze ‘besloten zitting’, in de rechtbank waarvan de betrokkenheid inmiddels was vastgesteld, eveneens was veroordeeld voor maar liefst twee andere delicten.

Ten eerste zou ze schuldig zijn aan appverkeer dat een seksuele relatie met de betreffende cliënt, zou aantonen. Ten tweede zou ze diefstal hebben gepleegd met zijn pinpas.

Gerard Spong

Het was de eerder genoemde hoofdbehandelaar die aangifte tegen haar gedaan had voor een ‘wederrechtelijk verkregen voordeel’ van naar schatting €4.674,89. In het oorspronkelijke proces-verbaal was zelfs nog sprake van een bedrag van bijna 10.000 euro.[18] Zo zou Marion onder meer zorgtoeslag hebben gestolen, iets wat ze al snel, zegt ze, samen met Gerard Spong, haar advocaat van destijds, heeft weerlegd.

Het bleek zelfs dat er tijdens die zitting in april al uitspraak was gedaan. Zo staat het althans in de Ontnemingsvordering van de officier van justitie gedateerd op 8 november 2022[19]. Marion zegt dit document echter pas twee weken voor de zitting van 9 december in handen te hebben gekregen.

Tijdens die zitting werd overigens met geen woord gerept over de aangetoonde belangenverstrengeling van rechter-plaatsvervanger Floris Tas. Terwijl daar wel gebruik werd gemaakt van zijn onderzoek.

Marion had dus twee weken om de zitting voor te bereiden en kon duidelijk bewijzen dat het ging om opnamen van eerder voorgeschoten bedragen. Zo kon ze facturen en een betalingsbewijs overleggen van een rijschool en een bon voor een telefoon van de cliënt.

Ze had daartoe, binnen twee weken, de administratie van de afgelopen jaren volledig doorgespit. Alleen de laatste €710,87 euro kon ze zo snel niet achterhalen. Waarop de rechtbank het wettig en overtuigend bewezen achtte dat Marion zich dit bedrag onrechtmatig had toegeëigend.

Marion is niet de enige (lees hier meer)
Dit verhaal handelt over Marion Kretschmer. Het verhaal is bijna gelijk aan dat van Veronika en Rosalinde Jong van de Heykeshoeve, die hetzelfde overkwam. Daarover maakte Dossier Jeugdzorg eerder al een uitgebreide longread, een podcastaflevering en een korte tv-uitzending. Zij krijgen geen mogelijkheid nog kinderen op te vangen en protesteren elke week met spandoeken bij de rechtbank in Roermond en bij Bureau Jeugdzorg.

Elke week wordt er voor de rechtbank in Limburg en bij Veilig Thuis geprotesteerd.
Elke week wordt er voor de rechtbank in Limburg en bij Veilig Thuis geprotesteerd.

Ook bij hen werden kinderen door de politie uit huis geplaatst. Ook daar lag er een rapport aan ten grondslag vol ‘feiten’ die niet aan de waarheid werden getoetst. Ook hier kregen de gezinshuisouders geen toegang tot een eerlijk proces.

Daarnaast zijn er nog twee gezinshuizen met een vergelijkbaar verhaal bekend. Een in Limburg[20], een ander in Gelderland[21]. Deze gezinshuisouders durven hier echter niet mee naar buiten te treden. De angst is zó groot, dat het aantal vergelijkbare gezinshuizen die op dezelfde manier uit de weg zijn geruimd, niet is in te schatten. Hoe onterecht ook, de zware beschuldigingen houden ze liever voor zich.

Driestroom is niet de enige instantie die iets te verwijten valt. Ook Veilig Thuis Noord- en Midden Limburg, Bureau Jeugdzorg Limburg en de William Schrikker Stichting zijn betrokken bij onrechtvaardige uithuisplaatsingen.

Angstdroom

Marion is genoodzaakt zichzelf te verdedigen, maar lijkt geen eerlijke kans te krijgen. Haar advocaat liet haar in de steek. En zo kreeg Marion op 9 december een gevangenisstraf opgelegd van 90 dagen, waarvan 89 voorwaardelijk en een taakstraf van 150 uur. Daarbij komt ook een vordering tot schadevergoeding en ze dient een bedrag te betalen van de betreffende €710,87, plus €3.000,- aan immateriële schadevergoeding.[22]

Ze is op een punt beland waarop de meeste mensen zouden breken. Ze is volledig door de mangel gehaald van justitie. Ze is slachtoffer van de crisis in de jeugdzorg, van haar eigen financiële nood en daardoor ook van de crisis in de sociale advocatuur. Een crisis die er toe leidt dat minder draagkrachtigen in Nederland minder toegang hebben tot het recht. ‘Sociaal advocaten hebben zelf dringend financiële bijstand nodig’, kopte de Volkskrant op 4 juli.

En naast de financiële nood in de advocatuur durven maar weinig advocaten hun vingers te branden aan Jeugdzorg. Zelfs advocaat Spong heeft zich teruggetrokken van de zaak Kretschmer.

Protest tegen Jeugdzorg in Den Haag
Marion en haar dochter tijdens een protest in Den Haag

Marion zit wegens haar juridische gevecht financieel aan de grond. ’s Nachts ligt ze te woelen, of ze schrikt wakker uit een angstdroom, uit blinde paniek, of uit woede. Overdag werkt ze halve dagen bij de Wibra. Daarmee houdt ze financieel haar gezin overeind. En belangrijker nog: hier kan ze haar zinnen verzetten. Hier hoeft ze even niet te malen over de diepe ellende waarin ze is verzeild geraakt. Dat dringt allemaal weer door op de terugweg. In de bus naar huis zit ze vaak heimelijk te huilen omdat het dan weer tot haar doordringt hoe totaal geruïneerd ze is.

Toch is Marion niet kapot te krijgen. Eenmaal thuis is ze strijdbaar en verzamelt ze alle bewijzen om zichzelf te kunnen verdedigen voor de rechtbank. Haar advocaat is al ‘uitgeschakeld’.

Marion twijfelt er niet aan dat zij werd omgepraat door de rechtbank Limburg. Heilig overtuigd van de schuld van Marion, nam deze advocaat toch haar verdediging op zich. Richting de pers wil zij geen uitspraken doen over deze kwestie.

Maar Marion is niet kapot te krijgen. Ze voert haar eigen verdediging, want financieel zit ze aan de grond. Maar krachtig en standvastig verzet ze zich tegen de overmacht van jeugdzorg. Haar beschuldigingen kan ze gemakkelijk weerleggen. De bewijzen geven alle aanleiding. Als ons rechtssysteem haar alleen maar de mogelijkheid zou geven.

Beerput

Zonder advocaat vecht Marion de uitspraak van de rechter aan. Op 7 juli 2023 zou haar hoger beroep dienen voor de het gerechtshof in Den Bosch. Maar opnieuw kreeg Marion, naar eigen zeggen, geen beschikking over haar complete dossier van wel 800 pagina’s. Opnieuw mocht ze niets inbrengen over de kern van de zaak: de wanpraktijken van jeugdzorginstantie Driestroom (waar mijn podcastaflevering ‘Slachtoffers van een Wereld vol Leugens’ gedeeltelijk over handelde.)

Daarop wraakt Marion de rechtbank. Met haar wrakingsverzoek gooit ze de hele beerput open. Met meer dan tien redenen die vrijwel allemaal aantonen dat ze geen kans krijgt op een eerlijk proces.

Lees meer over het wrakingsverzoek
In haar verzoek tot wraking voert Marion aan dat ze niet mag spreken over de kern van de zaak; de rol van Driestroom en de ‘rechtsprekende juridisch onderzoeker’ Floris Tas. Ook en vooral niet over de reden dat haar gezinshuis volgens Marion gesloten moest worden: het falen van de organisaties Driestroom en de William Schrikker Stichting. Ze heeft het over de weigering van de zedenpolitie om een proces verbaal te overleggen, ondanks herhaalde verzoeken. Over de ontnemingsvordering wegens de beschuldiging van diefstal die in eerste instantie werd uitgesproken bij de rechtbank die in dezelfde ‘besloten zitting’ partijdig werd verklaard. Ze beschuldigt in haar wrakingsverzoek de rechtbank van smaad. Want nog vóór de uitspraak van de rechtbank, is dagblad De Limburger al op de hoogte van de vermeende diefstal, en meet dit breed uit in de krant. Haar pleidooi voor haar eigen verdediging werd tot twee maal toe afgewezen. Ze krijgt geen inzage in haar dossier, ook niet van de rechtbank. En zelfs haar kinderen worden volgens Marion op oneigenlijke manier bij de zaak betrokken. Zo werd haar oudste dochter om ongeldige reden opgepakt om zes uur lang te verhoren, blijkbaar om getuigenissen los te krijgen tegen Marion. Kortom: Elke kans op verdediging wordt haar ontnomen. Vanwege partijdigheid was de zaak overgedragen aan Den Bosch, maar dit onderhavige dossier, samengesteld door de partijdig verklaarde Floris Tas, is wél mee naar Den Bosch gegaan. En: er is willens en wetens een drievoudig kindermisbruiker geplaatst in haar gezin, zonder dat zij daarvan op de hoogte was. Dit zijn slechts een aantal beschuldigingen uit het wrakingsverzoek die Marion kan staven met onderliggend bewijs. Maar daarmee raakt ze de kern van de zaak die niet besproken mag worden.

Mantra

Marion laat in haar wrakingsverzoek geen spaan heel van de rechtbank Limburg. Tegelijkertijd lijkt de rechtbank alles op alles te zetten om de deksel op deze beerput te houden. Het gaat hard tegen hard. Marion heeft geen twijfel meer over de partijdigheid en de invloed van rechtbank Limburg, gezien het recente verloop van de zaak. Ze diende haar wrakingsverzoek in, maar dat ging niet, zoals gebruikelijk, naar de wrakingskamer. In plaats daarvan werd het hoger beroep omgezet in een pro-formazitting, vanwege de diverse mailberichten die ze voorafgaand aan de zitting stuurde.[23]

Marion heeft inderdaad de neiging nogal veel e-mails te versturen naar alle betrokken bij haar zaak. Het is een mantra aan uitspraken, stellingen en bewijzen die haar onschuld moeten onderbouwen. Deze aandrang is te verklaren door haar gevoel niet gehoord te worden door de rechtbank, maar het werkt soms ook tegen haar. Zo is het vanwege de stortvloed aan informatie dat de politie haar aangifte niet in behandeling kan nemen.

Lees hier de reactie van de politie
De politie is wel degelijk bereid om de aangifte van Marion serieus te nemen, benadrukt Luc Kortooms van de politie in Venray. “Maar ik zie door de bomen het bos niet.” Kortooms vertelt hoe Marion bij de politie kwam om aangifte te doen: met twee ordners aan documenten. “Ik heb haar gezegd: zet duidelijk op papier: tegen wie doe je aangifte en waarom.” Daar mogen best een paar documenten of correspondentie bij waaruit blijkt dat er sprake is van een strafbaar feit, maar de hoeveelheid informatie die Kortooms te verwerken krijgt is eenvoudigweg te veel. “Ik wordt meegenomen in mailwisselingen waar ik geen partij in ben.” Hij erkent dat die informatie misschien wel uit al die documenten te halen is, “maar dan moet ik er een hele dag in zitten lezen. Zij moet aangeven wat van belang is.” Erg jammer dat Marion geen advocaat heeft, vindt Kortooms, want daar had hij graag mee willen spreken. De informatie die Marion aanlevert kan de agent niet één op één aanleveren. Graag zou hij iemand vinden die Marion kan bijstaan bij het helder doen van een aangifte. “Daar zit ik op te wachten.” Want alle informatie die hij nu heeft, kan hij niet één op één doorspelen aan de recherche. “Daar kampen ze ook met capaciteitsproblemen.” Maar het is zeker geen onwil, wil Kortooms duidelijk gesteld hebben. En het wordt echt niet van hogerhand tegengehouden. “Ik wil die mevrouw met alle plezier helpen. Iedere melding wordt in behandeling genomen. En ik heb mijn best gedaan om duidelijkheid te krijgen. Ik heb haar vaker gebeld, maar ik kan met haar verhaal niet uit de voeten.”

In haar mantra is Marion niet altijd even duidelijk. Maar boven dit wrakingsverzoek, verzonden op 25 juni, staat in vetgedrukte letters: ‘Verzoek tot wraking van de Rechtbank’. Wie schetst onze verbazing wanneer het OM liet weten niet te hebben begrepen of het wrakingsverzoek was gericht tegen de rechtbank of tegen het gerechtshof?

Telefoon

En zo wordt het vrijdag 7 juli. Marion heeft het hoger beroep gewraakt, maar voordat het wrakingsverzoek wordt doorgestuurd vindt evengoed deze zitting plaats. In plaats van een hoger beroep wordt het een pro-formazitting. Marion werd gedaagd omdat het hof met Marion wilde bespreken wat haar bedoeling was van het versturen van de vele e-mailberichten.

Marion weigerde echter naar Den Bosch te komen, zo lang ze geen zicht krijgt op een eerlijk proces. Die weigering hield stand, ook nadat de advocaat-generaal expliciet liet weten dat ze op de zitting verwacht werd.

Op het moment van de zitting zat Marion thuis. Dat wil zeggen: ze woont al enkele jaren gedwongen op een camping. Het is al vroeg warm die dag. Vlak na tienen gaat de telefoon. Rob van Dartel aan de lijn.

De naam deed bij haar een klein lichtje branden. Na afloop van het gesprek vond ze zijn naam terug in haar mailwisselingen. Hij bleek in de CC gestaan te hebben van een e-mail van 22 juni, afkomstig van het ressortsparket ’s Hertogenbosch die handelde over haar zaak. Achter zijn naam staat duidelijk: AP Limburg, ofwel het arrondissementsparket van het Limburgse OM.[24]

15 dagen oud

Op 11 juni bevestigt het gerechtshof Oost-Brabant telefonisch dat Rob van Dartel zowel advocaat generaal van het OM bij het gerechtshof in Den Bosch is, als officier van justitie bij de rechtbank Limburg.[25] De telefoniste is echter nog niet op de hoogte van wat ze bij de rechtbank in Maastricht wel al weten: Van Dartel is niet meer werkzaam in Limburg.[26] Hoe lang al niet meer, kan de telefoniste om privacy-redenen niet zeggen. Maar de e-mail die bevestigt dat hij tot voor kort bij dit arrondissement in Maastricht werkte, is op het moment van de pro-formazitting nog vers: slechts 15 dagen oud.

Een persvoorlichter van het Openbaar Ministerie ontkent echter expliciet dat de advocaat-generaal als zaaksofficier van justitie van, of als zittingsofficier bij, deze zaak in eerste aanleg betrokken geweest.[27]

In eerste aanleg, is misschien overdreven. Van Dartel was waarschijnlijk vanaf het allerbegin inderdaad niet betrokken bij deze zaak. In eerdere aanleg en tijdens zijn functie van officier van justitie in Limburg echter wel degelijk, gezien de e-mail van 22 juni.

Weinig succesvol

Terug naar de warme vrijdagochtend van 7 juli. Van Dartel zit aan de telefoon met Marion en laat zich zeer vriendelijk en zelfs vertrouwelijk uit. Marion voelt zich behandeld als iemand die niet volledig toerekeningsvatbaar is of in elk geval geen inzicht heeft in haar eigen ‘misdaden’.

Ondanks zijn vriendelijkheid was van hem geen hulp te verwachten. Duidelijk meldde hij dat het wrakingsverzoek weinig succesvol zou zijn voor de rechtbank. Het zou afgewezen worden, gezien de tijd die reeds is verstreken. Dus niet op inhoudelijke gronden.

Het proces-verbaal van deze zitting[28] meldt dat Marion in haar e-mailberichten onder andere aangeeft dat bepaalde personen gehoord dienen te worden en dat de rechtbank wordt gewraakt. Het lijkt dus wel degelijk tot het gerechtshof te zijn doorgedrongen dat de rechtbank Limburg wordt gewraakt, zoals het ook boven het wrakingsverzoek staat.

Navraag bij het OM leert dat een verzoek tot wraking van een rechtbank, terwijl de zaak daar al is afgerond en aan een hogere gerechtelijke instantie is voorgelegd ongebruikelijk is.[29] Wel wordt haar meerdere malen op het hart gedrukt een advocaat te nemen. Dit terwijl ze kunnen weten dat Marion inmiddels financieel aan de grond zit en de eigen bijdrage voor een sociaal advocaat niet eens meer kan betalen.

Belanghebbende

Een week na de bewuste vrijdag viel er bij Marion een brief in de bus waarin officieel wordt bevestigd dat op 23 augustus 2023 haar wrakingsverzoek wordt behandeld. Niet door de gewraakte rechtbank Limburg, maar door de wrakingskamer van het Gerechtshof ’s Hertogenbosch. De behandelend wrakingskamer bestaat uit maar liefst drie rechters. En, meldt de brief, de advocaat-generaal (u weet wel, de man die tot voor kort als officier van justitie bij de partijdige rechtbank Limburg werkzaam was), krijgt ook een kennisgeving van deze zitting. Hij is immers, zo meldt de brief, belanghebbende bij het wrakingsverzoek.[30]

Op 14 augustus mailde Marion nog een toelichting naar het ressortparket, de strafgriffie en advocaat-generaal Van Dartel.[31] Hierin verklaarde ze onder meer nogmaals dat ze geen wrakingsverzoek had ingediend bij het hof. Tekenend vind ze dat haar bericht de wrakingskamer pas op de ochtend van de zitting bereikte.

En daar mocht Marion verklaren wat ze reeds schreef, dat ze het hof niet wraakt, maar de rechtbank. Ook kreeg ze uitgebreid de gelegenheid de rechters te spreken over haar onterechte behandeling. Die rechters leken wel onder de indruk, maar of dit iets betekent voor het vervolg, en voor het hoger beroep dit najaar, is nog onduidelijk.

© Marc van der Sterren | Dossier Jeugdzorg

©Afbeelding: Skeleton Lawyer by Firkin | Openclipart

Ondersteun dit onderzoek

Dossier Jeugdzorg doet onderzoek naar alle misstanden in en rondom de jeugdzorg. Het onderzoek is een initiatief van freelance journalist Marc van der Sterren. Hij doet dit volledig onafhankelijk en neemt dus alleen geld aan van onafhankelijke partijen en particulieren. Ook u kunt dit onafhankelijke onderzoek ondersteunen met een kleine donatie.

Mijn gekozen donatie € -

[1] 15Verwijzing met toepassing art. 46b van de wet RO naar RB Oost-Brabant 12-04-2022-179 (2), Rechtbank Limburg

[2] 14Bevestiging aan Kretschmer (085273-21), e-mail van Rechtbank Limburg aan officier van justitie, heer Ingwersen, en raadsvrouw, mevrouw E., maandag 4 april 2022, bevestiging: aak Kretschmer (085273-21) – MK 8-4-2022 – wordt aangehouden

[3] 17Vordering ontneming, Arrondissementsparket Oost-Brabant, 8-11-2022

[4] 21Vonnis, 23-12-22, Rechtbank Oost-Brabant

[5] 39Wrakingskamer, brief wrakingskamer Gerechtshof ’s Hertogenbosch aan Marion, 14-7-2023

[6] 33 Mail van Ressortsparket ’s-Hertogenbosch aan Hof ’s-Hertogenbosch met Rob v. D. in CC, 22-6-2023

[7] https://www.limburger.nl/zoeken?keyword=%22Marion+K.%22&daterange=all&datestart=&dateend=, retr. 6-9-2023

[8] 01Driestroom Auditrapport Driestroomhuis De Hoeve 1-2-2017 en 02Driestroom Auditrapport Driestroomhuis De Hoeve 8-10-2018

[9] 26brief L. Arens van Dirkzwager N.V. aan Reporters Online BV, M. van der Sterren 28-3-23

[10] 42Telefoongesprek met Politie Venray

[11] 48brief L. Arens van Dirkzwager N.V. aan Reporters Online BV, M. van der Sterren 14-4-23

[12] Jaarverslag de Blauwe Zon 2015, https://www.deblauwezon.nl/Jaarverslag%202015.pdf, retr. 6-9-2023

[13] 44Jaardocument 2014 Driestroom. Maatschappelijk Verslag, augustus 2015

[14] Voor Driestroom is kleinschaligheid leidend, 5-6-2023, https://www.driestroom.nl/actueel/voor-driestroom-is-kleinschaligheid-leidend, retr. 6-9-2023

[15] 15Verwijzing met toepassing art. 46b van de wet RO naar RB Oost-Brabant 12-04-2022-179 (2), Rechtbank Limburg

[16] 25 https://www.signum-interfocus.nl/floris-tas/, (retr. 6-9-7-2023)

[17] 14bevestiging aan Kretschmer, e-mail van Rechtbank Limburg aan officier van justitie, heer Ingwersen, en raadsvrouw, mevrouw E., 4-4-2022,

[18] 32PV, Proces-Verbaal, aangifte, Diefstal van geld/fraude, Politie, Eenheid Limburg, team Zeden, 17-4-2019

[19] 17Vordering Ontneming, Arrondissementsparket Oost-Brabant, Ontnemingsvordering na veroordeling in de strafzaak (art. 36e SR.), 8-11-2022

[20] 40 e-mail 31-3-2021

[21] 41 e-mail 20-7-2022

[22] 21Vonnis, 23-12-22, Rechtbank Oost-Brabant, Parketnummer: 03.085273.21

[23] 37 e-mail 14-7, Essed T., Ressortsparket Persvoorlichting, RE: Zaak Kretschmer

[24] Mail van Ressortsparket ’s-Hertogenbosch aan Hof ’s-Hertogenbosch met Rob v. D. in CC, 22-6-2023

[25] 35telefoongesprek 11-7-2023

[26] 36Telefoongesprek Om. Limburg, 11-7-2023

[27] 37e-mail 14-7, Essed T., Ressortsparket Persvoorlichting, RE: Zaak Kretschmer

[28] 46 Proces Verbaal Gerechtshof ’s Hertogenbosch, Wrakingskamer, 23-8-2023

[29] 43 e-mail persvoorlichting OM, 19-7-2023

[30] 39 brief wrakingskamer Gerechtshof ’s Hertogenbosch aan Marion, 14-7-2023

[31] 47 email Marion aan rechtbank Den Bosch, 14-7-2023

1 gedachte over “Waarom pleegmoeder Marion geen eerlijk proces krijgt”

  1. Bijna 5 jaar verder inmiddels, word een keer tijd voor gerechtigheid en de waarheid, deze mensen verdienen dit niet en de werkelijke daders moeten gepakt worden, Dre niet gezien misbruik, maar ik wel.

    Beantwoorden

Plaats een reactie