Jasper telt niet mee. Toen niet, nu niet, nooit niet. Justitie gooide zijn aanklacht in de prullenbak. En daardoor krijgt hij bij niemand gehoor. Zelfs bij de reguliere media niet. Jasper zit in dezelfde doofpot waarin zich ook talloze kinderen bevinden die het slachtoffer werden van jeugdzorg.
Voor mijn podcast sprak ik met een jongen van 59 jaar. Jasper Heijting noemt hij zich. Hij is schrijver van het boek Gepleegd – Haat en geweld in een pleeggezin onder jeugdzorg. Eerder schreef ik al een recensie.
Het was een gesprek met een volwassen, zeer intelligente man. Maar zelf voelt hij zich niet volwassen. Hij kreeg immers nooit de gelegenheid om kind te zijn of op te groeien. Zijn pleegouders hielden hem klein. Hij kreeg, zo schrijft hij in zijn boek, zware mishandelingen te verduren en werd continu bedreigd. Nooit kreeg hij de gelegenheid om zijn persoonlijkheid te ontwikkelen, in plaats daarvan ontwikkelde hij psychische problemen, zoals een dissociatieve identiteitsstoornis.
De eenzaamheid klinkt door in het gesprek. De eenzaamheid die hij kreeg te verduren en nog steeds moet verduren, heeft bovenmenselijke proporties aangenomen.
Het begon al als kind. Jasper telde niet mee. In zijn pleeggezin werd hij gemarteld, bedreigd, genegeerd en verwaarloosd. Niemand keek naar hem om. Nooit legde iemand een hand op zijn schouder; niemand stelde hem ook maar een vraag. Thuis, bij zijn streng gereformeerde pleegouders op de Veluwe niet, op de christelijke school waar hij geen vriendjes maken mocht niet, en vooral zijn voogd bij jeugdzorg niet.
Jeugdzorg wist van de zware mishandelingen die hij moest ondergaan, maar liet hem gewoon zitten.
Maar ook nu is er niemand die hem wil horen. Bij jeugdzorg hoeft hij niet aan te kloppen en zelfs bij justitie krijgt hij geen gehoor. En als je justitie iets niet serieus neemt, zo heeft hij ervaren, “dan ben je voor altijd verloren.”
Zelfs de meeste media laten hem links liggen. Als het recht iemand in het ongelijk stelt, dan is het voor media vaak een te grote drempel om iemand toch te horen.
Ik heb me hier niet van laten weerhouden, want het verhaal van Jasper snijdt hout. Hij is niet zomaar een zwaar getraumatiseerd en onbegrepen persoon; hij is bovengemiddeld intelligent en brengt een steekhoudend verhaal dat hij bovendien kan staven met bewijsmateriaal.
En Jasper staat hierin niet alleen. De Nederlandse jeugdzorg laat tientallen, zo niet honderden kinderen links liggen. Luister naar het uitgebreide interview op mijn podcast.
© Marc van der Sterren
© Afbeelding: Jasper Heijting
–Recensie van het boek ‘Gepleegd’
–Artikelen geschreven door Jasper Heijting
Ondersteun dit onderzoek
Dossier Jeugdzorg doet onderzoek naar alle misstanden in en rondom de jeugdzorg. Het onderzoek is een initiatief van freelance journalist Marc van der Sterren. Hij doet dit volledig onafhankelijk en neemt dus alleen geld aan van onafhankelijke partijen en particulieren. Ook u kunt dit onafhankelijke onderzoek ondersteunen met een kleine donatie.
Al tientallen jaren is Jeugdzorg een mislukking.
Er wordt over geschreven, soms op radio en tv over gesproken, soms ingezonden stukjes in de krant (oa van mij) maar niemand die dit kan veranderen.
Hélène van Beek heeft ook een indrukwekkend boek over misstanden in de Jeugdzorg geschreven. (Kinderen van de Staat). We vinden het allemaal erg. Niemand is in staat dit te stoppen. Helaas
Eigenlijk zou de kinderrechter advies hoger op de ladder van de Onderzoekshiërarchie (https://kinderbescherming.jimdofree.com/informatie/onderzoekshi%C3%ABrarchie-voor-rechters/) moeten verzorgen (Rv810a lid 2) dan een geïnterpreteerde meningeninventarisatie door diagnostisch-onbevoegde jeugdzorgwerkers.
Wetenschap begint te bewijzen hoe dubieus de jeugdzorg meet om kinderen in eigen beheer te verkrijgen via de rechter: https://vechtscheidingen.jimdofree.com/wetenschap/mythen-bij-jeugdzorgmeten/ .
De wetenschap heeft op diverse manieren bewezen dat een beschermingsmaatregel ernstig schadelijk is, ook wanneer kind in één en een goede pleegsetting zou verblijven: https://jeugdzorg.wixsite.com/jeugdzorg/wetenschapvoorbeleid .
Rechters zouden prangende kernvragen dienen mee te wegen voor het machtigen voor een maatregel: https://kinderbescherming.jimdofree.com/brieven/brief-aan-tweede-kamer-2011/aan-rechters-wetenschap-meewegen/ .
Alle B&W’s waren in 2013 reeds gewaarschuwd om niet jeugdzorg doch jeugdgezondheidszorg in te kopen: https://jeugdbescherming.jimdofree.com/ .
Inderdaad is de jeugdzorglobby zeer machtig en ‘professioneel’ om deze wetenschap van politici en ambtenaren weg te houden.
Het EHRM heeft in arrest (Strand Lobben en andere Noren versus Norway) over jeugdbescherming gesproken als “institutionele kindermishandeling”, en heeft die jeugdbescherming veroordeeld.
zie = zou
Op de sites staat meer ter ondersteuning van jeugdbeschermingsslachtoffers bij bemoeizorg op niet-therapeutisch-bevoegd niveau, wat ‘jeugdzorg’ heet, als misleiding, de aandacht afleidend van de echte zorg: ‘jeugdgezondheidszorg”, dat wel onder de WGBO valt en hogere beroepsregistraties kent, en dus wel conform kinderrecht artikel 24 lid 1 valt.
Ik lees het boek van Caspar Heijting en ik kijk in de spiegel. Ik heb over de jaren heen een dagboek bij gehouden waarin ik schrijf over mijn misbruik inclusief verkrachting toen ik negen jaar was, en de desastreuze gevolgen voor mij zus , mijn broertje en mij.
Mijn verhaal staat op http://www.pjotter.com. mijn levenslange gevolgen heb ik verwoord in mij dagboek bijgehouden en die staat on line.
Je kunt reageren op http://www.pjotter.com en geef absolut antwoorden.
Vanaf mijn twaalfde heb ik een dagboek bijgehouden houden en dat doe ik nog steeds.
http://www.pjotter.com
Ik herken veel lin het verhaal van Jasper. In mijn dagboeken kom ik vriendjes tegen die mij adviseren en ondersteunen tijdens het misbruik om het vol te houden drie avonden per week en tenslotte grijpt de huisarts in en ook justitie.En ja ik heb vriendjes in mijn hoofd die mij bijstaan en blijvend adviseren voor een lange tijd ook als ik noodgedwongen uit huis ben geplaatst. Ik heb nooit contact lichamelijk of emotioneel met mijn moeder:de ondergang zo liet ze me dat voelen was mijn schuld.